เริ่มใส่ใจกับสุขภาพ

เริ่มใส่ใจกับสุขภาพ ซะตั้งแต่วันนี้ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่

การดูแลสุขภาพ จำเป็นต้องดูแลให้ครบกระบวนท่า และทำตั้งแต่อายุน้อยๆ 20 -30 ก็ควรเริ่มได้แล้ว

จะรอให้ 40 ,50 ก็ได้แต่ก็ไม่สมบูรณ์เท่า ยิ่งรอให้ 60 , 70 แล้วค่อยมาดูแลยิ่งไม่ทัน (แต่ก็ดีกว่าไม่ดู และช่างแ ่งมัน)


ครบกระบวนท่าคืออะไร

ก็คือการทำทุกวิถีทาง ทั้งการกินของเราเอง การออกกำลังกาย หาข้อมูลความรู้(คือต้องช่วยเหลือตัวเอง) และการปรึกษากับหมอ ไปตรวจสุขภาพให้ทุกด้าน ทั้งเลือด กระดูก ตา ภายใน (คือต้องหาคนช่วยด้วย)

อย่ากลัวว่าไปหาหมอแล้วจะยิ่งเจอ ดีกว่าปล่อยไปเรื่อยๆจนมารู้สึกตัวอีกทีก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

มันไม่ใช่ดวงหรอกที่บางคนอายุ 80 แล้วแต่ยังดูแข็งแรงเหมือนอายุ60 ในขณะที่บางคนอายุแค่60 แต่รู้สึกว่าตัวเองแก่จะเข้าโรงแล้ว(แค่คิดก็ผิดแล้ว)
ใส่ใจสุขภาพไม่จำเป็นต้องใช้เงินเยอะ ไม่ต้องอ้างว่าไม่มีเงิน


ออกกำลังกาย กินให้พอดี ลดหวาน ลดมัน ลดเค็ม งดเติม ล้วนไม่จำเป็นต้องใช้เงินเลย ยิ่งประหยัดซะอีก

ไม่รู้จะเริ่มยังไง ยังไม่ได้เป็นโรคอะไร ยังไม่ได้เจ็บป่วยอะไร ก็ต้องไปหาหมอเฉพาะด้านเป็นประจำ อย่างน้อยมันก็ช่วยกระตุ้นให้เราใส่ใจสุขภาพมากขึ้น

ตรวจแล้วไม่มีอะไรผิดปกติก็ต้องทำดีต่อไป ไม่ชะล่าใจ ปล่อยตัวเอง หลงตัวเอง

คนเรายังไงก็ต้องอายุมากขึ้นมันก็หนีไม่พ้น แต่อายุเยอะแล้วยังฟิตเนี่ยะมันเท่ห์โคตร


เดี๋ยวจะร้องโอ้โห…ว่าแก่แล้วยังจะให้ฟิตยังไงไหว ไม่ต้องถึงขนาดฟิตเปรี๊ยะก็ได้ แค่ไม่อ้วน แข็งแรง ไม่มีโรค ช่วยเหลือตัวเองได้ มีความสุขกายสบายใจ  ไม่ต้องมานั่งน้อยใจโชคชะตา บ่นว่าทำไมต้องเป็นเรา ทำไมชีวิตเราต้องเป็นแบบนี้  ชาตินี้ขอชดใช้กรรมให้หมด

กรรมที่คุณก่อไว้กับร่างกายมันไม่ได้มาจากไหนหรอก  มันมาจากตอนหนุ่มๆสาวๆกระทำตัวเองนั่นแหละ


แต่สมมุติว่าเราดูแลตัวเองดีที่สุดแล้ว  ต่อให้มันเป็นอะไรก็ค่อยให้มันถือว่าเป็นเวรกรรมก็ได้  แต่มันก็อาจเป็นน้อยกว่าที่ควรจะเป็นก็ได้ คล้ายๆผ่อนหนักให้เป็นเบา  ไม่มานึกเสียใจทีหลังแล้วว่า รู้งี้ตอนหนุ่มๆ/สาวๆดูแลตัวเองมากกว่านี้ก็ดีหรอก


คนเราเกิดมาเพื่ออะไรเคยคิดมั้ย?

ทำงานแล้วก็เครียด  เครียดแล้วก็เสพ(กิน/ดื่ม/สูบ)  เสพแล้วก็ป่วย แล้วตกลงเราเกิดมาเพื่อ?


บ่นมาซะยาวสิ่งที่อยากจะสื่อก็คือ ทำไมคนบางคนถึงใส่ใจดูแลสุขภาพ ในขณะที่บางคนไม่ใส่ใจสุขภาพเลย

ในเมื่อทุกคนรู้หมดว่าอะไรควร อะไรไม่ควร ดูแลสุขภาพต้องทำยังไง ไม่จำเป็นต้องรู้ลึก แค่ขวนขวายหาความรู้เพิ่ม อ่านบทความ ถามผู้รู้  แต่ทำไมถึงยังมีคนที่ไม่ใส่ใจสุขภาพอยู่เยอะมากๆ  คุณผู้อ่านคิดว่าเพราะอะไรคะ?


แอดมินคิดว่าน่าจะมาจากความใฝ่ฝันของคน มันไม่เกี่ยวว่าจะจน จะรวย จะฉลาดหรือโง่  ความใฝ่ฝันมันเป็นคำที่ยิ่งใหญ่ มันไม่ใช่แค่ความอยากลมๆแล้งๆ เช่นอยากได้มือถือ อยากได้รถ แบบนี้ไม่ใชความใฝ่ฝัน

ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรก็ขอเรียกว่าความใฝ่ฝันไปก่อนแล้วกัน  เช่น  แอดมินใฝ่ฝันในการท่องเที่ยว แหม…ใครๆก็ชอบเที่ยวเหมือนกันแหละ  แต่มันต่างกันตรงที่ ความใฝ่ฝันนี้มันทำให้เราต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อได้เที่ยวในแบบที่เราใฝ่ฝัน อายุมากแล้วก็อยากเที่ยวก็ต้องดูแลสุขภาพให้แข็งแรง  ไม่ใช่เก็บเงินจนแก่ แก่แล้วก็ไปไม่ไหวซะแล้ว


แต่ถ้าอยากไปเที่ยวแต่ไม่ได้ทำอะไรที่สนับสนุนความอยากนั้นเลย เที่ยวเล่นแว๊บๆ กลับมาก็ปล่อยตัวเอง เก็บเงินเที่ยวต่อ แบบนี้ก็แค่ความอยาก เหมือนอยากได้ของเล่นเฉยๆ

ยกตัวอย่างอีกคนนึง ผู้หญิงคนนึงทำงานหนักมาทั้งชีวิต ไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ปรนเปรอตัวเองเลย มัวแต่ทำให้คนอื่น อย่างกับนางเอกละครไทย  จนบั้นปลายก็ยังไม่รู้ว่าชีวิตนี้ฉันต้องการอะไร ฉันใฝ่ฝันอะไร ไม่รู้เลย คุณผู้อ่านคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะคิดดูแลตัวเองมั้ย   ก็ไม่รู้จะดูแลไปทำไมนี่นะ


แอดมินคิดว่าจริงๆแล้วทุกคนน่ะมีความใฝ่ฝันแหล่ะ แต่มันโดนบังด้วยความคิดที่ว่า “มันเป็นไปไม่ได้”  ไม่อยากจะพูดให้ตัวเองดูดี ดูรู้มาก เพราะก็ไม่ได้เก่งไปกว่าผู้อ่านนักหรอก แต่คงเคยได้ยินคำว่า “ทุกอย่างเป็นไปได้ ถ้าคุณเริ่มคิด”

แน่นอนว่าคงไม่มีชีวิตใครครบสมบูรณ์แบบไปหมด ไม่มีใครคิดทุกอย่างแล้วเป็นไปได้ทุกอย่างในทันทีทันใด   แต่ทุกอย่างมันเริ่มที่ความคิดจริงๆ  ถ้าคุณไม่เริ่มคิด ถามหน่อยว่ามันจะเกิดขึ้นได้มั้ย

ถ้าไม่คิด โอกาสเกิดเป็นศูนย์    ถ้าเริ่มคิด ก็ยังมีโอกาสเกิดแม้ว่าจะเป็นแค่1%ก็ตาม   แต่ถ้าคิดบ่อยๆ คิดซ้ำๆ มันจะไม่มีโอกาสเกิดมากขึ้นเลยหรอ


คุณทำงาน หาเงิน เพื่อเก็บไว้รักษาตัวเองมันก็ถูก  แต่การลดอะไรบางอย่างเพื่อรักษาตัวเองมันก็ไม่ผิดนะ  ชีวิตคนจะบอกว่าไม่สำคัญก็ไม่ได้  แอดมินคิดว่าจะตายมันห้ามกันไม่ได้ แต่ตายแล้วก็สงบ หมดทุกข์ (ง่ายจะตาย)  แต่การอยู่อย่างมีความสุข คือสุขกายสบายใจ ไม่ทนทุกข์ทรมานกับโรคต่างๆ มันก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ทั้งๆที่ยังไม่ตายนะ  ดีกว่าเป็นโรคนั่นโรคนี่เจ็บออดแอดช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ก็เหมือนตายทั้งเป็น(สู้ตายไปยังสบายซะกว่า)


ไม่เชื่อก็ลองไปถามคนที่นอนโรงพยาบาลดูก็ได้ว่าตอนนี้คุณต้องการอะไรมากที่สุด  น่าจะเกือบทุกคนต้องการสุขภาพดี  บางคนบอกว่าไม่ขออะไรแล้วขอให้หายจากโรคอย่างเดียว ยอมแลกทุกอย่างเพื่อให้มีสุขภาพที่ดีขึ้น ไม่ต้องมานอนโรงพยาบาล  เพราะความสุขที่แท้จริงของชีวิตคือการมีสุขภาพที่ดี


สรุปก่อนที่จะบ่นยาวกว่านี้ เลือกทางเดินชีวิตตั้งแต่ตอนนี้ ว่าคุณกำลังเอาอะไรเป็นตัวตั้ง สุขภาพ? หรืออย่างอื่น?  สุขภาพดีก็ต่อยอดอะไรๆได้อีกเยอะ  อยากให้ทุกคนเริ่มคิด และลงมือเลย ไม่พลัด ไม่รอ อะไรทำได้ทำไปก่อน

แอดมินไม่ได้อะไร อาจโดนด่าในใจด้วยว่าหลงอ่านตั้งนาน ไม่เห็นมีอะไร  แต่ถ้าใครรู้สึกว่าได้ประโยชน์แอดมินขอส่งบุญให้พ่อกับแม่มีสุขภาพแข็งแรงก็แล้วกันค่ะ สาธุ…

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.